Ζύμη για πεϊνιρλί

Λαχταριστά και εύκολα!

Υλικά

• 500γρ αλεύρι σκληρό (4 κούπες του τσαγιού)
• 250 γρ χλιαρό νερό (1+1/4 κούπες του τσαγιού)
• 80 γρ. ελαιόλαδο (2/5 κούπας του τσαγιού)
• 15 γρ. ζάχαρη (3 κ.γ.)
• 40 γρ. νωπή μαγιά (ή 12 γρ ξηρή) 

 

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπώλ βάζουμε το αλεύρι και την ζάχαρη. Ανακατεύουμε για να πάει παντού.

2. Ρίχνουμε το ελαιόλαδο και την μαγιά με το νερό εφόσον την έχουμε διαλύσει πριν μέσα στο χλιαρό νερό.

3. Ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να μην κολλάει στα δάχτυλα μας και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του μπωλ.

4. Την αφήνουμε σκεπασμένη με μία πετσέτα για να φουσκώσει για 20' περίπου.

5. Έπειτα την χωρίζουμε ανάλογα με τις δόσεις που θέλουμε.

6. Με την βοήθεια των δαχτύλων μας την ανοίγουμε και σχηματίζουμε το πεϊνιρλί.

7. Σε ένα λαδωμένο ταψάκι ή σε ταψί με στρωμένη λαδόκολλα, βάζουμε τα πεϊνιρλί και τα αλείφουμε την επιφάνεια με ελαιόλαδο.

8. Τα αφήνουμε για 15' και έπειτα τα γεμίζουμε με τα υλικά της αρεσκείας μας. 

Για την γέμιση προτίμησα να χρησιμοποιήσω ότι είχα στο ψυγείο. Έτσι έβαλα λίγη κετσαπ, πάριζα και γκούντα. Η επιλογή των υλικών είναι δικιά σας!

Καλή σας όρεξη!

 Και μία μικρή αναδρομή για το πεϊνιρλί

"...* Η λέξη καθ αυτή είναι Τούρκικης προελεύσεως και μόνη της σημαίνει "με τυρί" οπότε δύσκολο να την συναντήσετε μόνη της στην γείτονα χώρα καθώς από μπροστά μπαίνει και αυτό που είναι με τυρί (ζύμη, ζυμαρικό, πίτα, σάντουιτς κλπ κλπ). Η κατάληξη - λι χρησιμοποιείται και για άλλα υλικά όπως Kiymali (με κιμά), Ispanakli (με σπανάκι), Pasturmali (με παστουρμά) κοκ. * Σε διάφορες πόλεις της Μικράς Ασίας θα βρείτε το πεινιρλί με διαφορετικές μορφές, από λεπτή ζύμη με γέμιση, με φύλλο σαν τυρόπιτα, ακόμα και στην πρώτη βερσιόν που έφτασε στην Ελλάδα, στο κλασικό σχήμα βάρκας.

* Την δεκαετία του ΄20 μαζί με τους πρόσφυγες ήρθε και η κουζίνα τους μαζί, κι έτσι μόλις εγκαταστάθηκαν άρχισε και η επιρροή της κουζίνας στην μαμά Ελλάδα και τα αδέλφια Έλληνες (αν και μόνο σαν αδέλφια δεν φέρθηκαν, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία).

* Το πρώτο μαγαζί για το οποίο έχουμε αναφορές ότι σέρβιρε πεινιρλί στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του '20, ήταν ένα μικρό αρτοποιείο στην Πεντέλη, ο ιδιοκτήτης του οποίου, λίγο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, μετακόμισε στην Δραπετσώνα. Την ίδια περίπου εποχή, στην Δροσιά Αττικής, όπου ήταν εγκατεστημένοι πολλοί Πόντιοι, ο ιδιοκτήτης ενός τοπικού παντοπωλείου άρχισε να φτιάχνει τα πεινιρλί του τόπου στον οποίο είχε γεννηθεί, για τους φίλους και την οικογένειά του. * Το 1948 το παντοπωλείο είχε εξελιχθεί σε πραγματική παραγωγική μονάδα, ενώ την επόμενη δεκαετία ανοίγουν στην ίδια περιοχή διάφορα εστιατόρια που ειδικεύονται στο πεινιρλί ή το περιλαμβάνουν στον κατάλογό τους. * Η Δροσιά πλέον έχει γίνει το κέντρο του πεινιρλί στην Αττική (και όχι μόνο) έχοντας πολλά εστιατόρια και ταβέρνες που ειδικεύονται στο είδος (μάλιστα μία απ αυτές διακηρύσσει ότι ο πατέρας του έχει την πατέντα την οποία και είχε καταθέσει). * Στη Θεσσαλονίκη το πεινιρλί έφτασε πάλι μαζί με τους πρόσφυγες.
www. i-diadromi.gr..."